Zondag, God's Dag Poem by Sylvia Frances Chan

Zondag, God's Dag

Rating: 5.0

Zondag, God's Dag

de zon schijnt vriendelijk en volop,
de ochtend is gemoedelijk in dit zachte licht,
genietend van de dag die mij weer een volgende zegen breng,

de bloemen komen uit hun knop,
deze tuin volop in den dop,
mijn hart wil iets zeggen,
schiet op!

Tranen vallen langs mijn wangen,
ik snak zo naar verlangen,
ik besef dat ik hier ben,
in mijn tuin vol ganse bloei,
wat niet zichtbaar is,

staat ook in bloei,
wat ik niet kan zien,
maar het gloeit alsmaar door,
de kogels en de bommen vuren op Oekraine,
de inwoners gaan er onder door
zoals we allemaal nooit hebben gezien,

Oekraine, Oekraine,
ik moet jou zien, ik moet dit zien
terwijl ik van dit ganse bloei geniet,
dit op hetzelfde moment in Oekraine

© Sylvia Frances Chan - Alle Rechten Voorbehouden
Zondag 20 maart 2022

Zondag, God's Dag
POET'S NOTES ABOUT THE POEM
De werkelijkheid in Oekraine is ten top triest. Bommen vallen steeds neer, nu op een gebied voor Kunst, een gebouw van de opleiding is ook geraakt, geen gas en elektriciteit, vele mensen vluchten nog steeds naar Polen, Moldavié, te triest om dit te vertellen en op te schrijven, maar ik moet, ik moet als dichteres raakt dit mij heftig
COMMENTS OF THE POEM
Sylvia Frances Chan 20 March 2022

De werkelijkheid, Te triest om het op te schrijven

1 0 Reply
Sylvia Frances Chan

Sylvia Frances Chan

Jakarta, Indonesia
Close
Error Success