Wegkijk Privileges Poem by Madrason .

Blijkbaar is herdenken der (welke) doden op de Dam iets voor het elitaire beveiligde tuig, de klassenmaatschappij op zijn best. Zij die ons met hun beleid en belasting nul afdragende obligatieslurpers en winstwegkoersende nulbijdragers en wapentuigminnaars en wapentech dealers erger dan drugdealers en wietverkopers, opzadelen, zij mogen vooraan de krans leggen, zij die om tot de tanden toe bewapening roepen voor NL mogen vredig door de belastingbetaler bekostigde overmacht aan politie welke met hun handschoenen de monden der demonstranten afdichten uit angst voor een ander VRIJ geluid, misbruiken. Dit land is een aanfluiting en een blamage van rechtstaat aan het worden. De rechters, staan die op voor het andere gezicht, het meer menselijke tete van NL of blijven ze zaniken over de teloorgang van de rechtsstaat (waar ze dan zelf toch ook aan medeplichtig blijken te worden) ?