Wat Is Er Toch Met De Mensen? Poem by Zyw Zywa

Oké, uit nood stak ik
een gloeiende stok in zijn oog
gillend sloeg hij om zich heen

en in de paniek zag hij
ook met zijn andere oog niets meer
Dat was het, een goed verhaal

dat ik graag heb verteld, maar
blijkbaar is het niet goed genoeg
voor de zeelui van tegenwoordig

die in de holen van de Etna
schedels hebben gezien
met een groot gat in het midden

Daar zijn éénogige reuzen
gestorven, die een held als ik
waardig zijn, zeggen ze

maar ik weet heus wel
dat het olifanten waren
éénslurfige viervoeters

Wat is er toch met de mensen
dat ze liever in fantasieën geloven
dan in het ware, harde leven?