Vrienden Vangen Flarden Op Poem by Zyw Zywa

Alsof ik oud ben, begraaf ik
vrienden uit het ziekenhuis
Wie er nog over is, vergelijkt
het ritueel met beelden van bovenaf
(en jezelf als toeschouwer)

van het afscheid waar je zelf niet bij bent
na de anticlimax die eraan voorafgaat
J e w i l t h e t n i e t w e t e n
Nee, niemand wil het weten
(niet van zichzelf, niet van een ander)

Protesteren tegen Het Leven
is heel erg Leven, ook
al is het belachelijk
temeer omdat je nog zoveel wilt
(meemaken en genieten)

Misschien roep ik maar wat
schreeuw ik om niet te huilen
en dood te gaan van wanhoop
Vrienden vangen flarden op
(en begrijpen me niet)

Er zijn ook goede uren
bitterzoet als ik erbij stilsta
dat ze veel te gauw
er niet meer zullen zijn
(ik er niet meer zal zijn)