Viata Poem by Serenay Ozkan

Night counts the branches of the trees as shrouds
And the moon above, their flowers
A white rose in my hand
A crescent moon creeping on the streets
I walk towards the pier
I threw a rose into the Bosphorus
Its petals yellow
I walk towards the pier
A veil for the night
Yellow
A rose unkissed
Yellow
A wind blew, yellow, yellow
Is it blood on my hands or a rose
Or the crescent moon, cut and creeping on the ground, yellow
(Serenay Özkan)

Orijinal:
Gece ağaçların dalları kefen sayarmış
Aysa üstte çiçekleri
Ak gül elimde
Sokaklarda sürünmüş bir hilal
Yürüyorum rıhtıma karşı
Bir gül attım boğaza
Yaprakları sarı
Yürüyorum rıhtıma karşı
Geceye bir örtü
Sarı
Bir gül öpülmemiş
Sarı
Bir rüzgâr esti sarı, sarı
Ellerimdeki kan mı gül
Yoksa yerlere sürünmüş hilal mi kesilmiş sarı?