Tuesday, May 10, 2016

Verplaatsend In Zijn Gedachten, Beleef Ik Zijn Verdriet En Lijden Comments

Rating: 4.0

Marcherend onder dwang
van de Japanse overheersers
liepen we richting de haven
waar het vrachtschip Taiko Mura
...
Read full text

Mario, Lucien, Rene Odekerken
COMMENTS
Rob Flipse 28 April 2018

oude kerken doen geen goed aan oud lijden

0 0 Reply
Sylvia Frances Chan 20 April 2018

THREE: De duivel, da's één ding zeker. Sorry hoor ik draal maar door omdat ik te verdrietig werd en zo is mijn reactie altijd. Maar uw gedicht is echt een heel prachtige Ode aan uw lieve oom Johannes. Héél véél dank voor het publiceren alhier.

0 0 Reply
Sylvia Frances Chan 20 April 2018

TWO: doordat hij dag-in-dag-uit in de felle tropische zon aan de Birma spoorbaan moest werken en met hem talloze honderden/duizenden hadden hetzelfde lot. Zo heeft God het niet gewild, maar ja sinds de zondeval, doen mensen maar in wat ze willen en oorlogsmisdaden zijn vastgelegd door hun superieuren die het vuile werk laten doen en zij dag-in-dag-uit feest vierden om wederom talloze slachtoffers. Wie heeft de oorlog uitgevonden?

0 0 Reply
Sylvia Frances Chan 20 April 2018

ONE: Heel mooi en ontroerend gedicht. Een lieflijke Ode over Onmenselijkheid betoond aan wijlen uw oom. Echte gedichten die raken je, die raken mij! Dit noem ik bij uitstek een ECHT GEDICHT! Wij hadden in Leiden een oude piano lerares wier man is bezweken

0 0 Reply
Jan Thonus 19 April 2018

Wat een mooi gedicht om iemand in herinnering te houden, en eer te bewijzen; we zouden het graag plaatsen op de web-bladzijde van de oorlogsgravenstichting voor Johannes Renier Odekerken; kunt u contact met mij opnemen: jathonus@gmail.com

1 0 Reply
Close
Error Success