Veertien Dagen In Homabay Poem by Sylvia Frances Chan

Veertien dagen in Homabay

in de hitte van Kenia,
en een beetje koeler langs het Victoriameer,
het grootste meer van Afrika
en het op een na grootste zoetwatermeer ter wereld
hoe heerlijk is dat beetje koelte bij het meer!

de bevolking is uiterst vriendelijk
maar het gebrek aan geld was zichtbaar

Het verhaal van de apotheker onlangs:
boeven hebben gewacht na sluitingstijd
en doodde hem, beroofde toen het geld,
de opbrengst van die dag,
zo verschrikkelijk voor mij om hier te zeggen

een paar jaar later was zijn zoon ook apotheker geworden,
hij en zijn moeder runnen nog steeds de apotheek,

na 6 uur 's avonds is het aardedonker
geen straatverlichting, de meeste kennen de wegen hier goed,
de nieuwe apotheker is voorzichtiger geworden,

Ik bleef daar maar veertien dagen en toch deze overval
Het huis waar ik verbleef
had een groot hangslot op de dubbele deur van de voordeur,
de bewaker van mijn huis zat bij de toegangspoort van dit gebied

op een nacht werd er heel hard op mijn dubbele voordeur geklopt,
daar stond de wacht,
hij had mijn hulp hard nodig,
maar op dit late uur?
Ik deed de deur niet open
Ik zei hem morgen vroeg terug te komen,
omdat ik naar bed wilde
en waarom zo laat op de avond?

De volgende dag was hij niet teruggekomen
tot vandaag heb ik nog steeds dit informatiegebrek