İki yıldız arası göğe asılı hamak... 
Uyku, uyku... Zamansız ve mekansız, uyumak. 
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı; 
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı. 
İlgisizlik, herşeyden kesilmiş ilgisizlik; 
Bilmeyiş ki, en büyük ilme denk bilgisizlik. 
Usandım boş yere hep gitmeler, gelmelerden; 
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden! 
Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık; 
Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık. 
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri; 
Raflarda toza batmış Peygamberden bildiri. 
Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım; 
Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım! 
Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla! 
Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla...                
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
 
                    