Terminal.... Poem by Sylvia Frances Chan

TERMINAL BY SYLVIA PLATH
(my favourite poetess all time)

Riding home from credulous blue domes,
the dreamer reins his waking appetite
in panic at the crop of catacombs
sprung up like plague of toadstools overnight:
refectories where he reveled have become
the holstery of worms, rapacious blades
who weave within the skeleton's white womb
a caviare decay of rich brocades.

Turning the tables of this grave gourmet,
the fiendish butler saunters in and serves
for feast the sweetest meat of hell's chef d' uvres:
his own pale bride upon a flaming tray:
parsleyed with elegies, she lies in state
waiting for his grace to consecrate.
Poem Submitted: Wednesday, September 17,2014

TRANSLATEDINTO DUTCH by Sylvia Frances Chan
On Thursday 17 September 2020

TERMINAAL
Naar huis rijden van goedgelovige blauwe koepels,
de dromer houdt zijn wakende eetlust in bedwang
in paniek bij de oogst van catacomben
's nachts opgekomen als een paddenstoelplaag:
refterijen waar hij genoot van zijn geworden
het holster van wormen, roofzuchtige messen
die weven in de witte baarmoeder van het skelet
een caviare verval van rijke brokaten.

De rollen omdraaien van deze ernstige fijnproever,
de duivelse butler slentert naar binnen en serveert
voor feest het zoetste vlees van de chef-kok d 'uvres van de hel:
zijn eigen bleke bruid op een vlammend dienblad:
peterselie met elegieën, ligt ze opgebaard
wachtend op zijn genade om te wijden.

Vertaald op donderdag 17 September 2020
Ik wist niet dat dit gedicht ook op 17 September is gepubliceerd,
Ik wilde vandaag gewoon gedichten van mijn favourite dichteres vertalen
En (niets is toevallig!)eveneens DEZELFDE datum
De grootste Wonder (Zegening van God)van vandaag