ਇੱਕ ਅਧੂਰੀ ਚੀਖ Poem by Radha Vaani
ਇੱਕ ਅਧੂਰੀ ਚੀਖ
ਇਕ ਚੀਖ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ
ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਬੋਹਤ ਕੁਝ
ਇਕ ਧੀ ਅਧੂਰੀ ਸੀ
ਇਕ ਆਸ ਜਰੂਰੀ ਸੀ
ਆਸ ਵੀ ਹੋਈ ਤਾਰ ਤਾਰ
ਦਿਲ ਵੀ ਟੁੱਟਿਆ ਵਾਰ ਵਾਰ
ਨਾ ਕੋਈ ਧੀ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ
ਨਾ ਕੋਈ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ
ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਅੰਦਰ
ਇਕ ਚੀਖ ਦਬ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ
ਧੀ ਬੋਲੇ ਤਾ ਬਚਪਨ
ਨੂਹ ਬੋਲੇ ਤਾਂ ਤੇਜ਼
ਧੀ ਦੀਆਂ ਗਲਤੀਆਂ ਮਾਫ਼
ਪਰ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਪਰਦੇਸ।।
ਕਦੀ ਕਦੀ ਜੀ ਕਰਦਾ
ਕੇ ਖੁੱਲ ਕੇ ਚੀਖ਼ਾਂ ਮਾਰਾ
ਫਿਰ ਯਾਦ ਆਂਦਾ ਹੈ
ਕੇ ਨੂੰਹ ਨੂੰ ਤਾਂ ਚੀਖ ਮਾਰਨਾ ਵ ਭੁੱਲਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।।
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
8/1/2025 12:37:37 AM # 1.0.0
