Sıtmalog Poem by M.Akin Vaha

sıtmada göz
tir tir kirpik yine
başlamadan biten bir hikayenin
önsözünü döver gibi
çifte mavilik
ve ben tam ortasındayım
oynak paradigmaların
felsefik resimler çiziyor biliyorum
dişe göre sanrısı değil mi
hep yanıltan
tutup elimi Temmuz'da
Sibirya'ya fırlatan
Endorfin azınlığı
diyor
Hipokrat'ın çocukları
Serotonin gerek sana
seher vakti
ya da
günbatımı
bir kumru pencerede
Akşam Sefasıyla oynaşan
birkaç kadeh içki belki
iyi gelecekse
şık giysiler tabi
ve
sık gitmediğim yerler
yeni insan mangaları
kadın da olsun etrafta
ziyanı yok
kendine iyi davran diyor
içimden bir ses
rüyalara kanma
sarhoş kafayla da yatsan
bir daha aşka uyanma...


Vaha