wij deze weg zijn ingeslagen
zijn de irissen 
uitgebloeid: de verla-
te oogbollen van de 
lichtblauwe de gevou-
wen vleermuizen van 
de paarse sinds wij
deze weg zijn ingeslagen 
heeft het gras zaad 
gekregen hebben de boter-
bloemen hun blaadjes als 
nagelrandjes laten vallen 
de camelia's die 
als kamerjassen tus-
sen de ceders hangen zijn
bruin van de bruine takken ge-
plukt sinds wij deze weg
zijn ingeslagen, zijn de 
heldere ponystaarten van de 
blauweregen uitgebloeid 
hebben de azalea's 
hun bladerval vol-
tooid sinds wij deze weg
zijn ingeslagen, zijn de
zwaluwen weergekeerd 
is de jasmijn diep uit
haar slagaderen begonnen
te geuren is de sneeuw op de top-
pen gesmolten sinds wij
deze weg zijn ingeslagen
is een man geluidloos
achterover getuimeld 
door de lucht die we in-
ademen ach, het is alle
lucht van de aarde over-
weldigd door het iele ge-
luid van verdriet sinds 
wij deze weg zijn ingeslagen 
worden we 's avonds donker
van tong en vertalen we 
ontbinding onze enkels 
ruiken de geur al. maar god! 
hoe sterk onze dijen hoe 
vurig hoe vlug van fi-
ligrein het hart dat ha-
merend beukt in het niets                
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
 
                    