Shivapuranam- Hymn On Lord Shiva-Translation Poem by Karunanidhy Shanmugam

மாணிக்கவாசகரின் திருவாசகம் (சிவபுராணம்)
- My Translation effort of THIRUVASAGAM (Sivapuranam)originally written in Tamil by MANICKAVASAGAR in the 8th century


Hailed be, Shivaya, and Hailed be the Master's feet
Hailed be, His feet that never part from my heart
Hailed be, the holy feet of the Guru, governing Kogazhi shrine
Hailed be, the feet of the Saviour, formed as Scripture,
Hailed be, the feet of the God, manifesting as many and nurture! 5


Conquering be, the anklets of the Lord, who allays any fear
Conquering be, the anklets of the Lord, who severs re-birth
Conquering be, the flowery anklets of God, who's far to untrusting
Conquering be, the anklets of the King, rejoicing palms that pray
Conquering be, the anklets of the Might, blessing heads that bow! 10

Praised be, the feet of Isha, the feet my Holy Father,
Praised be, the rosy feet Shiva, the Light ever
Praised be, the feet of the Immaculate, dwelling so dear
Praised be, the feet of the Lord, severing delusive re-birth
Praised be, the feet of our Deity in Perundhurai, of worth! 15

Praised be, the Almighty's feet, blessing unlimited bliss
That He, the Shiva abides in my mind and by His grace,
Could Iworship His feet, with my heart in great solace
I remain singing those myths of Shiva, without any rest
Dissolving those karmic deeds of my births in the past! 20

With the kindness of the Lord with the third eye, I do exist
Hailing the anklets of the One, unreachable even by the thought
Filling all the space and earth is that ever-expanding Light
With no counts or bounds, Praying the glorious One's feet
I am the one, with dreadful sins and nothing to be praised! 25

I took many forms rising from just a little grass,
I transcended then to become a plant, and worms, the trees,
Many a beast, and bird, the snake, stone, men, evil spirits,
Demons, sages and all those celestials of all heavens
In thisever-changing and unworthy material world, 30

Tired and weaker I am, after many a birth, Oh! My Lord
I could reach the heavens, at the very sight of Your Feet
For me to resurrect from once for all, You dwell in my heart
As the great mantra "Om", You, the flawless Truth in full,
The Scriptures, rise so deep, broad and tall, riding a bull! 35

Hotter and colder, the Dearest One with no faults
You bless me by which all those unreal ones disappear
You shine as real Knowledge, the Gnana
To me, staying without these, Oh! My Lord
You, the True wisdom, do seize my ignorance 40

Neither You have an origin nor limiting ends
All those worlds You create, nurture, destroy, bless
You raise me into the cosmic realms, for my service
And You, the core of the scriptures, smelling sweet
Reside in me, and stabilize my wavering mind so neat! 45

Like blended ghee, extracted milk and sugar cane juice
Soaked in honey, You live in the minds of devotees
Oh! Our Lord! You do sever the menace of births
Hailed by all those celestials, and five coloured
You're, hidden and dwelling in me, a sinner instead 50

Covered by delusive darkness, and tied
With strong ropes of righteousness and Sin
Hidden under skin and microbes of dirt
With nine outlets expelling all waste
This five-sensed wavering body, so cunning 55

And beastlike mind, towards You, with no sin
They go in love, melting from within
Your grace blesses, all those wretched ones
Exhibiting your braided locks so tidy and long
For your disciples, even lesser than a poor dog 60

You're more than a mother and kind Philosopher
With no guilt, flowery Flame, that'd blossomed
The glittering Light, the Divine Nectar, Lord of Shivapura
You, the Great Saviour, mar affection and bondage
Blessing with love and cleansing the deceitful mind 65

Great kindness in abundance, a Mighty River, You're
Non-satiating Divine Nectar, Immeasurable and the Greatest
You're the Light glowing in those who adore You not,
Liquefying me, and abiding in me, the precious Life
You're One, with no joy or misery, existing and nought 70

Dearer to the devotees, Manifest of all existing and not
The Light, utter Darkness, the Glory that's unborn,
The Origin, the End, the In-between and Beyond,
You're my Saviour, attracting and protecting from any bond
To them who cherish You, with Intelligence and knowledge 75

You're the vision, hardly seen, micro consciousness
With no birth, death and copulating Great Soul,
The Protector guarding me, the Unique Light
Flooding Bliss, the permeating Blaze ever saw
Across any cosmos, the most minute, unrevealed Self! 80

The Supreme Wisdom, so dynamic in this transient world,
The Clarity and The Clarifying, dwelling in my mind,
Springing Nectar for those in fasting, The Possessor and Lord
I'm an occupant of the venomous body filled with decaying elements,
And You're hailed by me who couldn't pursue any longer 85

And those who relinquish the body and attain the Truth
Returning to this transient world, untouched by karmic deeds,
For them, You mar any rebirth with the body of flesh,
The Lord, dancing in the darkness of midnight,
The Cosmic Dancer in Thillai, the King! 90

Severing the painful births, you're hailed
By those who spell the name of the Unrevealed
And sing these verses realizing their content
On Our Lord Shiva, residing in Shivapura,
With His Feet adored by one and all! 95


Shiva Thiruchitrambalam!

Original Tamil Version by Shri MANICKAVASAGAR:


நமச்சிவாய வாஅழ்க நாதன்தாள் வாழ்க
இமைப்பொழுதும் என்நெஞ்சில் நீங்காதான் தாள்வாழ்க
கோகழி யாண்ட குருமணிதன் தாள்வாழ்க
ஆகம மாகிநின் றண்ணிப்பான் தாள்வாழ்க
ஏகன் அநேகன் இறைவ னடிவாழ்க 5

வேகங் கெடுத்தாண்ட வேந்தனடி வெல்க
பிறப்பறுக்கும் பிஞ்ஞகன்றன் பெய்கழல்கள் வெல்க
புறத்தார்க்குச் சேயோன்றன் பூங்கழல்கள் வெல்க
கரங்குவிவார் உள்மகிழுங் கோன்கழல்கள் வெல்க
சிரங்குவிவார் ஓங்குவிக்குஞ் சீரோன் கழல்வெல்க 10


ஈச னடிபோற்றி எந்தை யடிபோற்றி
தேச னடிபோற்றி சிவன்சே வடிபோற்றி
நேயத்தே நின்ற நிமல னடிபோற்றி
மாயப் பிறப்பறுக்கும் மன்ன னடிபோற்றி
சீரார் பெருந்துறைநம் தேவ னடிபோற்றி 15

ஆராத இன்பம் அருளுமலை போற்றி
சிவனவன்என் சிந்தையுள் நின்ற அதனால்
அவனரு ளாலே அவன்தாள் வணங்கிச்
சிந்தை மகிழச் சிவபுரா ணந்தன்னை
முந்தை வினைமுழுதும் ஓய உரைப்பன்யான் 20


கண்ணுதலான் தன்கருணைக் கண்காட்ட வந்தெய்தி
எண்ணுதற் கெட்டா எழிலார் கழலிறைஞ்சி
விண்ணிறைந்து மண்ணிறைந்து மிக்காய் விளங்கொளியாய்
எண்ணிறந் தெல்லை யிலாதானே நின்பெருஞ்சீர்
பொல்லா வினையேன் புகழுமா றொன்றறியேன் 25

புல்லாகிப் பூடாய்ப் புழுவாய் மரமாகிப்
பல்விருக மாகிப் பறவையாய்ப் பாம்பாகிக்
கல்லாய் மனிதராய்ப் பேயாய்க் கணங்களாய்
வல்லசுர ராகி முனிவராய்த் தேவராய்ச்
செல்லாஅ நின்றஇத் தாவர சங்கமத்துள் 30

எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்திளைத்தேன் எம்பெருமான்
மெய்யேஉன் பொன்னடிகள் கண்டின்று வீடுற்றேன்
உய்யஎன் உள்ளத்துள் ஓங்கார மாய்நின்ற
மெய்யா விமலா விடைப்பாகா வேதங்கள்
ஐயா எனஓங்கி ஆழ்ந்தகன்ற நுண்ணியனே 35

வெய்யாய் தணியாய் இயமான னாம்விமலா
பொய்யா யினவெல்லாம் போயகல வந்தருளி
மெய்ஞ்ஞான மாகி மிளிர்கின்ற மெய்ச்சுடரே
எஞ்ஞானம் இல்லாதேன் இன்பப் பெருமானே
அஞ்ஞானம் தன்னை அகல்விக்கும் நல்லறிவே 40

ஆக்கம் அளவிறுதி இல்லாய் அனைத்துலகும்
ஆக்குவாய் காப்பாய் அழிப்பாய் அருள்தருவாய்
போக்குவாய் என்னைப் புகுவிப்பாய் நின்தொழும்பின்
நாற்றத்தின் நேரியாய் சேயாய் நணியானே
மாற்றம் மனங்கழிய நின்ற மறையோனே 45

கறந்தபால் கன்னலொடு நெய்கலந்தாற் போலச்
சிறந்தடியார் சிந்தனையுள் தேனூறி நின்று
பிறந்த பிறப்பறுக்கும் எங்கள் பெருமான்
நிறங்களோ ரைந்துடையாய் விண்ணோர்க ளேத்த
மறைந்திருந்தாய் எம்பெருமான் வல்வினையேன் தன்னை 50


மறைந்திட மூடிய மாய இருளை
அறம்பாவம் என்னும் அருங்கயிற்றாற் கட்டிப்
புறந்தோல்போர்த் தெங்கும் புழுவழுக்கு மூடி
மலஞ்சோரும் ஒன்பது வாயிற் குடிலை
மலங்கப் புலனைந்தும் வஞ்சனையைச் செய்ய 55

விலங்கு மனத்தால் விமலா உனக்குக்
கலந்தஅன் பாகிக் கசிந்துள் ளுருகும்
நலந்தான் இலாத சிறியேற்கு நல்கி
நிலந்தன்மேல் வந்தருளி நீள்கழல்கள் காஅட்டி
நாயிற் கடையாய்க் கிடந்த அடியேற்குத் 60

தாயிற் சிறந்த தயாவான தத்துவனே
மாசற்ற சோதி மலர்ந்த மலர்ச்சுடரே
தேசனே தேனா ரமுதே சிவபுரனே
பாசமாம் பற்றறுத்துப் பாரிக்கும் ஆரியனே
நேச அருள்புரிந்து நெஞ்சில்வஞ் சங்கெடப் 65

பேராது நின்ற பெருங்கருணைப் பேராறே
ஆரா அமுதே அளவிலாப் பெம்மானே
ஓராதார் உள்ளத் தொளிக்கும் ஒளியானே
நீராய் உருக்கியென் ஆருயிராய் நின்றானே
இன்பமுந் துன்பமும் இல்லானே உள்ளானே 70



அன்பருக் கன்பனே யாவையுமாய் அல்லையுமாஞ்
சோதியனே துன்னிருளே தோன்றாப் பெருமையனே
ஆதியனே அந்தம் நடுவாகி அல்லானே
ஈர்த்தென்னை யாட்கொண்ட எந்தை பெருமானே
கூர்த்தமெய்ஞ் ஞானத்தாற் கொண்டுணர்வார் தங்கருத்தின் 75

நோக்கரிய நோக்கே நுணுக்கரிய நுண்ணுணர்வே
போக்கும் வரவும் புணர்வுமிலாப் புண்ணியனே
காக்குமெங் காவலனே காண்பரிய பேரொளியே
ஆற்றின்ப வெள்ளமே அத்தாமிக் காய்நின்ற
தோற்றச் சுடரொளியாய்ச் சொல்லாத நுண்ணுணர்வாய் 80


மாற்றமாம் வையகத்தின் வெவ்வேறே வந்தறிவாம்
தேற்றனே தேற்றத் தெளிவேஎன் சிந்தனையுள்
ஊற்றான உண்ணா ரமுதே உடையானே
வேற்று விகார விடக்குடம்பி னுட்கிடப்ப
ஆற்றேன்எம் ஐயா அரனேஓ என்றென்று 85

போற்றிப் புகழ்ந்திருந்து பொய்கெட்டு மெய்ஆனார்
மீட்டிங்கு வந்து வினைப்பிறவி சாராமே
கள்ளப் புலக்குரம்பை கட்டழிக்க வல்லானே
நள்ளிருளில் நட்டம் பயின்றாடும் நாதனே
தில்லையுட் கூத்தனே தென்பாண்டி நாட்டானே 90


அல்லற் பிறவி அறுப்பானே ஓஎன்று
சொல்லற் கரியானைச் சொல்லித் திருவடிக்கீழ்ச்
சொல்லிய பாட்டின் பொருளுணர்ந்து சொல்லுவார்
செல்வர் சிவபுரத்தின் உள்ளார் சிவனடிக்கீழ்ப்
பல்லோரும் ஏத்தப் பணிந்து.95