RUWBOUW Poem by Stefan Hertmans

Open de deur van het gedicht.
Het huis is leeg.
Je zult zelf meubels moeten maken,
Een kast voor onbeslapen lakens
En wat planken voor verhalen
Die geen hond nog wil.

Je zult het uitzicht met je leven
Moeten kleden en vuur tekenen
In gaten in de muur.

Er gaat geen uur voorbij
Of er komt honger bij.
De klok is van grafiet
En niemand wil je dagen lenen.

De helft van wat je maakt
Is al opnieuw verdwenen.

Er is geen voordeur meer,
De achterdeur slaat open.
Hoor je de wind?