||चैतन्य|| Poem by Rajeev Deshpande

झर झर झरता धारा
खुलून आली धरती
खाली दाट हिरवळ
मेघांची दाटी वरती

फुलला मोर पिसारा
खुलला इंद्रधनु वरती
साज हिरवा गंध मरवा
नटली थटली धरती

खेळ ऊन पावसाचा
क्रिडा विहंग करती
तरूवरी बघून सुमने
तनमने उधाण भरती

पसरता दरवळ मातीचा
मतीचे भान हरपती
वाहत परिमळ तो निर्मळ
झुळूके झुळझुळ वाहती

तुडुंब भरले पाणवठे
डरांव मेंढक करती
वसुंधरे वर ओल्या हरित
गाई गुरे चरती

प्रसन्नतेने ठाण मांडले
नैराश्य बाधा हरती
शिडकावे शुभ शकुनाचे
प्राण सृष्टीत भरती

फुटला बांध सणांचा
राउळ॓ भक्तांनी भरती
कुणी सोडती संकल्प
उपवास कुणी धरती

घेऊन कावड भगत
भजन भैरवाचे भजती
ताशेढोल गाज धडाडा
शंखनाद हुंकार गर्जती

आतुरतेनी वाट श्रावणाची
बघता मने झुरती
कळेचिना दिन चैतन्याचे
नकळत कधी सरती

कालचक्र ते फिरत रहाते
पुण्यवंत ते तरती
आयुष्याचा श्रावण सरतो
आठवणी त्या उरती

अमुल्य आहे काळवेळ
अतुल्य आहे धरती
अलभ्य आहे जन्म मानवी
मानवता हीच आरती!
*****
~ राजीव नि. देशपांडे