Otanmak Poem by Muzaffer Akin

Sabah öğleye yol alırken
Cama dadanan güneşe dayıyorum
Mostralık yüzümü
Mutlu değilim bu kerte

Küsüm insan mangalarına
Dönme dolaplardan inip
Dolmuşa biniyorum
her seferinde

Vitaminler yazıyorum
Otanı için depresif günlere
Geçecek biliyorum
Çarpışan arabalara binsem
Yeşil
Turuncu
Mavi

Oysa
Atlı karıncaydı çocukluk hevesim
Her ayak büyüdüğünde
Kırbaçı hayâllere salladığım
Yaşamı enselemek için
Huzur derinliğinde
Ama
Boşluktayım hâlâ
Nefes alamadığım
Entübe bir evrende