Ognjište Poem by Chris Noir
Ognjište
Srce kuca gde je dobrodošlo,
Miluje ruka, gde je sunce gladi,
Od susreta puno vremena je prošlo,
Ali plam se teško u venama hladi.
Oko gleda, gde je lice belo,
Suza pada gde su meka nedra,
Lista drvo probodeno strelom,
Kaplje slana kiša a neba su vedra.
Ugljen stoji, dima nema više,
Nit se vije plamen u ponoćne sate,
Ali još nam gori u srcu ognjište,
Gde je čovek tu će, preci da se vrate.
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Delivering Poems Around The World
Poems are the property of their respective owners. All information has been reproduced here for educational and informational purposes to benefit site visitors, and is provided at no charge...
7/23/2025 7:23:55 PM # 1.0.0
Ibi cor meum ubi patria mea. Gdje je moje srce tu je moja domovina. Ognjište je uvijek simbol rodne kuće, domovine koje se sa sjetom sjećamo.