Νέες Όψεις [ New Vistas By Mihaela Pirjol ] Poem by dimitrios galanis

H καρδιά μου- μια ξένη του έρωτά μας.
Δε μας αναγνωρίζει πια.
Ο ερωτάς μας - - ερήμωσή της.
Μ' άγνωστα υλικά
μεταμορφώθηκε σε νέο μου ενδιαίτημα.
Η τέλεια ανακαίνιση!
Το είναι μου ένα νέο, άλλο είναι.
Διασχίζω τους διαδρόμους του μ' αβέβαιο βηματισμό.
Θαυμάζω τους λαβυρίνθους του.
Μέρα τη μέρα ανακαλύπτω νέες του όψεις.
Ξανοίγομαι στ' απέρατό του άγνωστο
να καλωσορίσω μι' απολεσθείσα ψυχή.
Παλαιοί σου πίνακες κρέμοντ' ακόμα
στα στιλπνά της τείχη.
Μοιάζουν να ξεθωριάζουν πίσω μου καθώς περνώ
με τον αέρα του νέου οίστρου,
και μια παράξενη περιέργια,
ν' απορεί τί άλλο ακόμα
πρόκειται στο φως να βγει.
Κάποτε κοντοστέκομαι, αργοπορώ κάπως περσότερο
μπροστά σε ζωγραφιά όπου προφανώς
του αρχικαλλιτέχνη η χείρα η ερωτική
αριστοτεχνικά αποθανάτισε τη μορφή σου.
Χωρίς να βιάζομαι απολαμβάνω την ομορφιά της,
μισό βέβαια το χαμόγελο, αλλά- καμιά ταραχή.
΄Εχω ν' ανακαλύψω, βλέπω, κι ἀλλ' ακόμα.
Γοητευτικό το θαύμα
της νέας μου ετούτης καρδιάς.