Mijn Zegeningen Opnoemen.... Poem by Sylvia Frances Chan

Mijn zegeningen tellen...
opnoemen of hoe je het zeggen wilt

omdat jongeren vaak onhandig zijn,
zo was ik ook,
God stuurde me de juiste jongeman op mijn levenspad,
om mijn levensgezel te worden,
op dat moment
zocht hij een meisje dat de Nederlandse taal heel goed beheerst,
want in die tijd was er zelden een jong meisje
dat nog goed nederlands spreekt,
(we waren toen nog in Indonesia)

tijdens ons huwelijk: zoals ik al zei,
ik ben nogal onhandig, misschien te verwend,
in mijn gebeden vroeg ik de Heer vaak:
ik wilde zo graag een kind, maar geen meisje,
omdat ik niet kan naaien en haar niet mooi kan aankleden,
mijn man wilde ook alleen jongens,
ik heb 3 jongens gekregen in ons huwelijk,

in hun eigen tijd, volwassen geworden,
zijn onze zonen één voor één getrouwd,
vele jaren zijn er overheen gevlogen,

onze oudste schoondochter kon geen kinderen krijgen
en onze tweede zoon was nog steeds vrijgezel,

mijn lieve man vroeg me:
zullen Ferdie en Lam geen kinderen willen
zoals zoveel paren tegenwoordig?

Ik heb hier vaak over gebeden,
alleen als U het wilt, zeg ik altijd tegen God.
Mijn lieve man wil echt kleinkinderen hebben.
In mijn gebeden vraag ik God,
maar ik laat het aan Hem over.
God heeft ons altijd rijkelijk gezegend,
en daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor, God weet het.

Twee maanden nadat mijn man het mij had gevraagd,
vertelde Lam me dat ze zwanger is en het was ook een kerstcadeau voor ons.
Wat heel lief van Lam, en ik ben diep ontroerd
dat deze grootste wens van mijn man ook door God is vervuld
en Hij laat Lam van een baby bevallen. Ons eerste kleinkind, een babyzoontje!

In deze corona-tijd, zegeningen op zegeningen,
We kunnen ons geluk niet op

Op 12 maart werd onze tweede kleinzoon geboren,
net als onze Vinh, een kind van God, zo'n schat van een baby.
Ik dank God nog steeds voor alle zegeningen die Hij in ons beider levens heeft geschonken....

© Sylvia Frances Chan - Alle Rechten Voorbehouden
Vrijdag 17 Juli 2020
Een Nederlandse namiddag