Malayalam 23 - ഒരൊറ്റ ഭൂമി മാത്രം Poem by Unnikrishnan Sivasankara Menon

ഉരുകിയൊഴുകിപ്പോയ
ഹിമമലയിരുന്നിടത്ത്
കാലമുരുട്ടിയെടുത്ത
ഒരുകൂന കല്ലുകൾ.

കുറ്റിയറ്റുപോയ മണൽക്കോഴികൾ
കൂടുകൂട്ടിയിരുന്നിടത്ത്
ഇന്നൊരു വൻ വിമാനത്താവളം.

നൂറ്റാണ്ടു വയസ്സുള്ള അരയാൽ
കോടാലിയക്കിരയായി
ശവക്കുഴിയിൽ നിന്ന്
തെറിച്ചുയർന്ന അസ്ഥികൂടം പോൽ
തൊലിയുരിഞ്ഞ വൻ വേരുപടലം;
മനുഷ്യനതു തന്റെ വിജയമായെണ്ണുന്നു.
(അതോ, കോടാലിക്കയ്യിന്റേതോ?)
ഇനിയവനാ വഴി ഒരു റോഡുവെട്ടും
തന്റെ ഫോസിലിന്ധനക്കാർ പറത്തി രസിക്കുവാൻ,
അവന്റെ പേരിനി അംഗാരത്തിൽക്കൊത്തി വെച്ചിടും
താൻ കുഴിച്ചതു തന്റെ തന്നെ
ശവക്കുഴിയാണെന്നവനറിയുന്നുവോ?