Makangirit Na Lalaki Poem by Abby Bilan

May saro akong lalaking naobserbahan,
Nakua si atensyon ko ta garo sana kaya nakikisobahan.
Napapangirit ako pag nagigirumdaman ko,
Ang mga pigayong gibo para isipon kong garo siyang gago.

Naaraman ko na si pangaran niya,
Bako man siyang kagwapuhan pero ako nauugma saiya.
Kung nagkakasabatan kaya kami,
Kung anu-ano sana pigayong gibo kaya garo pirmi kami magkarani.

Aram mo kung hadaw ta napapangirit ako saiya?
Kasu inot kung pan-o si atensiyon ko nakua niya,
Nahiling mi siya kang kabarkada ko na nagkaway kang kamot sakuya kadto.
Napangirit ako ta dai ko lamang siya kabisto.

Tig aram ko ang tungkol saiya arog kang gibo ko man sa iba.
Pagnagkakasabatan kami sa eskwelahan ming duwa,
Garo pirmi niya baya ako tighihiling,
Dae man sa nasosopog ako siring.

Garo daw nakarisa na akong huna niya na kami magkabisto,
Kaya makahiling sakuya garo isay na man na listo.
Pag ako nagtaataram sa kaulay ko, kaulayon niya man ngaya,
Garo sana kami magkaulay na bakong hampangan kaya ako nangingirit kang gibo niya.

Sunod naman kaso kami nagiribahan,
Kang buong klase ta matarapusan na naman.
Ang saindang klase, kaibahan man,
Miski habo ko man sana, iyo na an.

Sagkod ko siya tigobserbahan,
Kang saiyang gibohon ta nangangalas ako kang hiro-hiron kaiyan.
Minsan sakuya nakahiling,
Mata niya talaga garo ko lamang lag-an kang piring.

Napangirit akong nagtama sa isip ko na siya kaulayon,
Kung hadaw? Para sana magpaabot kang gapong matagas kundi habo niya mag-oyon,
Sa sakuyang pandadagit sa kabisto niya mang si Artemio,
Garo nakasuba na dae nagtubod sa pabor kong panghenyo.

Ang huri ming hilingan ta kami nagtarapusan,
Pagtapos kang aldaw na siya sakong kinaulay asin tgdagitan.
Nakasakay ako sa traymobil kung sain kaibahan ko ang sakuyang kabarkadang unggayon,
Siya sakuyang nahiling na naglalakaw sa kalyeng uyon,
Tapos nagkaway na naman sakuya kang kamot niya asin nagngirit pa.

Napangirit akong nagigirumduman na tigsimbag ko man siya,
Arog kang ginibo niya.
Kung anong mas makangirit,
Arog man kaito asin duman man ang nangyari sa inot ming paghilingan na nagkaribay sana kami kang lugar tsaka sinimbag ko man siya ning ngirit.

Hilinga na an,
Girumduma sanang dai pa kami magkabisto kaan.
Nakasoba kang pagpapangirit,
Na sakong iniisip pag ako naghihirit.