Jongensdromen [2] Poem by Zyw Zywa

Mannen blijven jongens, bange jongens
Met een vragend gezicht pak je hen
bij hun dikke vinger
Die is gauw geknakt

Maar soms gaan ze teveel op in hun spel
Dan slapen ze slecht en schrikken ze
wakker uit de dromen waarin ze oefenen
wat ze van plan zijn

Overdag kan er geen lachje af
Ze zijn druk of afwezig
en bij het weggaan roepen ze
dat ze ontzettend van je houden

Ze nemen het zo serieus
Het is zo belangrijk en dringend
dat ze er niet over kunnen praten
tot hun succes zeker is

Ons zwijgen is hun geweten
Meer kunnen we niet doen
totdat het mislukt is
ondanks hun goede bedoelingen