Işıktaki Dengesi Poem by Mustafa Kenj

Işıktaki Dengesi

Insanoğlu gözleri açtı anlar, ışık görür ağlar
O çığlık varoluș simgemiz göstergesidir
Her can özgün bir enerji döngü sahiptir
Sevgisinden, inancısindan, tutkusunden.
Işığı dengesi içten ve diş faktörlerden oluşur
Yapay ve sürdürülebilir aralarıinda dağ fark var
Balıklar için deniz suyu yașam alanı doğal olani
Tutup bir akvaryum yaşatmak mumkun aynı mi?
Kendimiz bulduğumuz yer koskoca doğamız aykırı
İşiğmiz enerjimiz sönmesin diye düșunme sanatı
Bireyler, kavramlar, simgeler, anlam içimizde kazar
Fakat bulunduğu yer musaitlik ve uygunluk değişir
Kime ve neye ilk hiss karşı dayatma-direniş vesaire
Severek içten geliyorsa herşey akıp geçer kolaylaşır
Lakin bir șeyin sevmesi, denizsuyunden çikar gibiyim
Kaygı yüzünden meraklı heycan dolu anlar kaçırdım
Yapay olan șeyler adım attıkça düşünüp heves azalıyor
Karanfil toprağından, güneș ve ruzgarden besleniyor
Onun döngüsü mevsiden mevsime; bahardan sonbahara
Yaşamak ışiği denge sağlamak, ayarı zamanı ve mekanı
Gündüz ve gece tam zıttı yeşilliklerin oxygen dögüsu misali

READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success