In Appelscha.... Poem by Sylvia Frances Chan

In Appelscha….
Vers van een vertellende konijnen Ma
zij en haar kinderen in Appelscha (dorpje in NL)


op een zacht groen mosje
ergens in mijn land

zag ik twee konijnen parmantig met elkaar
te klesse-bessen in het zand
zo waar

daarna gaan ze uit met hun masker aan met de bus

zij bestellen snoepjes en meer en de rest

chocolade snoeps en allemaal zoet
dat's echt zeker niet goed

ze zijn moeders
ze kopen de goeders
net als hun andere voeders

voor hun kroos thuis
kunnen ze snoepen zoveel ze willen voor de buis,

maar die snoepjes zijn slecht voor hun tanden
deze moeders weten van wanten
maar ze doen het niet goed
kinderen voeren met snoep

deze kinderen moeten groene groenten eten
aardappels, rijst of gerst
net als de nieuwe regels na corona-tijd
dat weten jullie nog
of anders lees maar weer het gedicht FEAROF ADAPTING
daar staan de regels en wetten van deze nieuwe tijd
gedurende corona-spijt

elke avond voor het slapen,
tanden poetsen
douchen, en de rest

wat is de rest?
Voor deze rest, heb ik nooit spijt
douchen met lekkere geurige sappige douche-gel
in deze corona-tijd, altijd
schone kleren en ondergoed
dat doet ons allemaal supergoed,

dag kindjes slaap lekker,
morgen komt moeder met de wekker,
weer hetzelfde ritueel
voor het naar school gaan en weet ik veel,
handen wassen met desinfectants
tanden poetsen,
douchen en daarna schone kleren aan,
ook schone sokken en ondergoed aan,
groeten aan de schooljuf mijn schavuit,
nu is mijn verhaaltje.... echt uit!

Vers van een vertellende konijnen Ma
zij en haar kinderen in de duinen van Appelscha (dorpje in NL)

© Sylvia Frances Chan - Alle Rechten Voorbehouden
zaterdag 13 juni 2020konijnen