Het paard is geen paard Poem by Els Moors

het paard is geen paard
maar het staat in de coulissen
en ik klop het op de manen

de manen van het paard wachten
tot ze worden bevrijd door mijn mond
het zijn cirkels die op mijn bord liggen

draaiend aan het reuzenrad tot maan en rad
aan elkaar gespaakt en ikzelf in het luchtledige
mijn chocolade billen richting zijn ronde neusgaten

heb geschoven het paard naar suiker en hooi begint
te vlooien zandkastelen losliggend zeewater
de achtergrond waartegen wij beide

galopperen
haastig rollend hitsig
schuimbekkend