Het Heet Traagheid Poem by Zyw Zywa

Als er zoveel beweegt
in mij, mijn buik, mijn hart
en parallel in mijn hoofd

overal chaos
hoe zou ik dan stil kunnen zijn?

Mijn spieren doen vertraagd
mee, door de kleine onrust
draait heel mijn lichaam

zoals de aarde om haar as
tolt, door heen en weer rond
schietende elementaire deeltjes

Ik zit er midden in en voel
de snelheid niet, éen
met mijn eigen storm, een

en al beweging
Het heet traagheid
maar ik noem het leven