Geen Tijd Poem by Zyw Zywa

Ik droom wel eens weg
naar een betere wereld
zonder poespas

Dan concentreer ik me
op een stukje echte werkelijkheid
waar ik anders geen oog voor heb

Ik vouw mijn leven open
uit de verdeelde aandacht
van de tijd, dat gevoel

van weglekkende energie
naar dit en dat, deze en gene
van nu en ooit later

uit de netten van mijn herinneringen
mijn zelfgemaakte beelden die maar
even voldoen om de tijd te meten

Geen atoomklok kan me helpen
om het beter te doen
ik gooi alles op éen hoop

lijden, verspilling, vrede en
mijn belevenissen, samen één
tijdloze energie