Een Eigen Leven Poem by Zyw Zywa

Op de kant druip ik uit
van mijn sprongen in mannen

hun mooie woorden
seks en ongedurigheid

Elkaar alles gunnen maar
niet weten hoe dan

een eigen leven te leiden
Zo lang daarover nagedacht

dat het een probleem is
onoplosbaar voor de logica

waaruit het ontstond
en ongrijpbaar

voor mijn onrust die bang is
kansen te missen

en afgeleid wordt
door het lachen en dansen

van de mensen die in het passeren
niet op me hebben gelet
niet op mij hebben gelet

op de kant druipend
van versmade schoonheid

op de kant druipend
van versmaad verlangen