Dikiş Tutmayan Tablo Poem by Deniz Saritop

Dikiş Tutmayan Tablo

Kendini dev aynasında gören
şu insan, kalktı kış ortasında
bir pire için yorgan yaktı.
Açıkta kaldı; kalbi daha fazla
derin dondurucu soğuğa dayanamadı.
…ve işte görüyorsun ya, cenazesi hâlâ yerde;
kaldıran olmadı.

Deniz Sarıtop

COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success