DE WIJZERS VAN HIROSHIMA Poem by Maria Barnas

Ze staan op de toren om te zien
hoe een paard naar het water wordt gesleept.

Waar begraaf je de dood? Ze wijzen naar het dier
en schudden het later van de vingertoppen.

Ze staan er al zestig jaar stil.

De foto die de explosie maakte wiste alles
behalve de schaduw van wie er bleven staren.

We hebben er een stad gewonnen.
Alles blinkt er en is stofvrij.

Wij hebben naar de wijzers van de toren gestaard.
Ze knipperden niet.

We hebben geschud met de klokken.
We vroegen de man die ze gelijk zet wie

dit heeft gedaan. Wie heeft dit gedaan.

Het paard sleept geschiedenis aan.
Ze zeggen het steigert sinds het weigert te slinken