De wind roept mij naar buiten
het is precies de goede wind
om te lopen in het wonder
van de lange lanen
die de lucht betoveren
met dwarrelende bloesem
en in mij ingehouden
gaan zingen van vreugde
gemengd met verdriet
om het vallen, weg
van het leven, weg
van de bladscheuten
het dwarrelende besef
dat het bijna voorbij is
hoe graag ik ook had willen blijven
en willen antwoorden
op de roep van de wind
de roepende wind