De Kameleon Poem by Zyw Zywa

Mijn hart lacht niet
mijn ogen zijn waakzaam
ik ben een kameleon

Vanuit mijn hol kruip ik
voorzichtig door mijn leven
nat als het regent

dor als de zon brandt
schuw onder de bladeren
als de meesters passeren

die mij niet willen zien
hun ogen lachen niet
het is een spel

waar ik niet blij van word
Ik droom kameleondromen
van een gladde, egale huid

die altijd hetzelfde mag zijn
Ik droom voor één keer zo
te vervellen, als een slang