De Dood Van Sneeuwwitje Poem by Zyw Zywa

Haar hals, herinner ik me
was een ronde ivoren toren
niet te kort, niet te lang

Sneeuwwitte huid
Sneeuwwitje haar naam
Wie zou er niet van haar houden!

O, haar schouders, stevig
en zacht haar armen en benen
ronde borsten en heupen

rechte rug, volmaakte schoonheid
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
van wie droomde heel het land?

Allemaal wilden we haar kennen
en uit haar mond woorden horen
die getuigen van ons bestaan

Was ze er nog maar
dan kon ik hopen
haar ooit te beminnen