De Avond Brengt Koelte Poem by Zyw Zywa

Je bent zo zacht en teer
jouw huid in mijn hand
jouw volle lichte gewicht
jouw warme verlangen

naar de extase van toen
jouw bronzen lichaam
in Verona onsterfelijk was
en ik geknield voor jou

tussen jouw benen oploste
in liefde. Traag
na het snelle bewegen
streelden mijn handen de geur

glad over je uit en weerloos
ging ik naast jou liggen
op het bed in de stille kamer
midden in de stad

met de hoekige kantelen
De avond brengt koelte
terwijl ik naar je kijk
naar je kijk