Dambala [nl] Poem by Zyw Zywa

Kom, Dambala, kom
teken je spoor in het zand
ik wil je lezen

tussen de heuvels waarop wij wonen
kom, eet de eieren, Papa, kom
de blauwe en de bruine

Wij zijn groen van het wier
uit de diepzee, wij zijn rood
van het bloed dat vloeit

de witte mensen gaan niet
naar de zwarte hemel
en er is geen hel

Er is alleen het vuur
en de aarde om hun lijken
te verteren en jou te eren

met hun geur van bederf
het offer van hun zonden
kom, Dambala, kom