Chhaaen (Kosli Poem 154) Poem by Binapani Mahaling

Janam helaa dinu aaichhe mor saange maaet gaad tak jibaa
Mor janamar sakshee aai mor karamar bi saakshee thibaa.
Dhartina paad rakhbaar taa dekhichhe mor pahelaa kaandi sunichhe
Mor pahelaa hasike dekhichhe aau sukh dukh ke jaanichhe.
Chhuaa belen taar saange janak raatin luk lukaani khelichhen
Mor saange daudibaar dekhi aaur jor jor daudichhen.
Pilaa dine taar algaa algaa akaar dekhi taar upren hasichhen
Dhaangri baesen eklaa eklaa taar saange kete dukh sukh heichhen.
Keben mate eklaa ni chhaadi paape bi saange ache puine bi
Mor hasi dekhi hasichhe kandi dekhi kandichhe bi.
Samiaa dekhi ketebelen bad aau ketebelen saan heichhe
Raatir belen taar dhodo rup dekhi keben keben dari jaaichhen.
Ketebelen aagke ketebelen pachhke kebe debri bhujni
Sabu aaden mor saange jaaichhe keben eklaa naain chhadi.
Pherbi mate eklaa ni chhaadi jok metaar morsaange latkichhe
Keben mate abhijog ni Karin jentaa bi taar saange karichhen.
Taar dhiraj dekhi ketebelen muin chamki padichhen
Jeben bi raage kahichhen chhadi ja mate dhire sthiren hasichhe.
Aaij muin mor ei maait gaden juhaar karuchhe mor janam maranr saathi
Chain ke, mor saange bi se heijibaa maaet aij mishijibaa maantin.