ଶ୍ରୀମତୀ ଡି ବି ମାର୍ଟିନ Poem by Bharati Nayak

ଶ୍ରୀମତୀ ଡି ବି ମାର୍ଟିନ



ମା' ଜୋର କରି ମୋ ହାତକୁ ଭିଡ଼ି ନେଉଥିଲେ

ମୁଁ ରାସ୍ତା ସାରା କାନ୍ଦି ଫଟାଉ ଥିଲି l



ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ପ୍ରଥମ ଶ୍ରେଣୀ କକ୍ଷ କୁ ନିର୍ଦେଶ କଲେ

ମା' ତାଙ୍କ ଦାୟିତ୍ୱ ରେ ମୋତେ ଛାଡି ଦେଲେ l

ସେ ମହିଳାଙ୍କ ସ୍ୱର ଥିଲା ଦୃଢ l



ମୋତେ ସେ ଟେବୁଲ ଉପରେ ବସାଇଦେଲେ

ଆଉ ମୋ ହାତରେ କଣ୍ଢେଇ ଟିଏ ଧରେଇ ଦେଲେ

କହିଲେ, ଦେଖ, ଯେଉଁମାନେ କାନ୍ଦନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ

ଏଇ କଣ୍ଢେଇ ଓ ଏଇ ରୁମାଲ!



ଦେଖିଲି, ମା ଚାଲି ଯାଉଛନ୍ତି,

ମୁଁ ମୋର କାଂଦୁରl ଓଠଟିକୁ ଚାପି ଧରିଲି,

ଯେମିତି ହେଉ ପଛେ, ଆଜି ଦିନଟି ଭଲରେ ଯାଉ,

କାରଣ ମୁଁ ମିସେସ ମାର୍ଟିନଙ୍କର ଚିତ୍କାର ଯେମିତି ନ ଶୁଣେ!



ସମୟ କ୍ରମେ ମୁଁ ମୋର ସ୍ଥିତି କୁ ଦୃଢ କରିନେଲି

ପରୀକ୍ଷାରେ ଅନେକ ତାରକା ପାଇଲି

ମିସେସ ମାର୍ଟିନ ଙ୍କ ଠାରୁ ସଂଗୀତ ଶିଖିଲି

ସୁନ୍ଦର ଗଳାରେ ଗୀତ ଗାଇଲି l



ପ୍ରାଥମିକ ସ୍କୁଲ ଓ ପ୍ରଥମଶ୍ରେଣୀ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀଙ୍କ ଠାରୁ

ବିଦାୟ ନେବାର ମୁହୂର୍ତ୍ତ ଆସିଲା!

ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ବିଦାୟର ହାତ ହଲେଇଲି

ଫେରି ଚାହିଁ ଦେଖେ ତ ମିସେସ ମ୍ୟାର୍ଟିନଙ୍କର ଆଖିରେ ଲୁହ!
@Bharati Nayak