Absurdity - Παραλογισμός Poem by Kostas Lagos

The sea is freedom but the island is a jail

Many ways to succed and even more to fail

How can I fly when I've got wet heavy wings

I'd rather eat with the poor than feast with kings

Our life is a ball, whose the foot that kicks 'em

When surrounded by fools, no chance to beat 'em

If you think I'm ludicrous, if you see me as a clown

I am the emperor of absurd, want to see my crown?



Η θάλασσα είναι ελεύθερη μα το νησί μοιάζει κελί

Πιθανό είναι να πετύχεις μα ν' αποτύχεις πιο πολύ

Πώς θες να πετάξω με τα φτερά βαριά, βρεγμένα;

Οι φτωχοί κι όχι οι βασιλείς μ' αρέσουνε εμένα

Μια μπάλα η ζωή μας, ποιανού το πόδι τη κλωτσάει;

Όταν οι ηλίθιοι είν' πολλοί, ο ξύπνιος την κοπανάει

Αν με θεωρείς γελοίο, κάποιον για να χλευάζεις

Άρχων του παραλόγου, το στέμμα μου κοιτάζεις