A Review Of Bharati Nayak's Odia Poems By Sanjukta Dash Poem by Bharati Nayak

ଭାରତୀ ଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି ସମ୍ଭାର...

ମାଟି ଆକାଶ

ସାଗର ସୈକତ

ଆଉ ବର୍ଷା ର

ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ସଜଳ ସ୍ମୃତି

ସବୁର ଚିରନ୍ତନ ବଳୟରେ

ଭାରତୀ ଙ୍କ ଅନବଦ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି! !

ସକାଳର ସୂର୍ଯ୍ୟାଲୋକ ପରି ସ୍ପଷ୍ଟ, ପବନ ପରି ନିର୍ମଳ, କାକର ବୁନ୍ଦା ପରି ସ୍ଵଚ୍ଛ, ଆଉ ପାହାଡୀ ଝରଣା ପରି ତରଳ ଭାରତୀଙ୍କ ସୁକୁମାରୀ କବିତା ର ଗୁଚ୍ଛ! ରଚନାରେ କୃତ୍ରିମତା ନାହିଁ, ବର୍ଣ୍ଣନାରେ ବାକ ଚାତୁରୀ ନାହିଁ, ଭାଷାର କ୍ଳିଷ୍ଟତା ନାହିଁ, ଶବ୍ଦର ଅତିଶୟତା ମନକୁ ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ କରେ ନାହିଁ | ଘାସଫୁଲ ଠାରୁ ନମ୍ରତା, ନକ୍ଷତ୍ର ଠାରୁ କମନୀୟତା ଆଉ ସାଗର ଠାରୁ ବିଶାଳତା ନେଇ କବିତା ଗୁଡିକ ତାଙ୍କର ସ୍ଵଚ୍ଛନ୍ଦ ସାବଲୀଳ ଗତିରେ ଗତିଶୀଳ | ବିନ୍ଦୁରୁ ଉତ୍ପତ୍ତି ହୋଇ ବଳୟ ର ବ୍ୟାପ୍ତି ଭିତରେ ସେ ଉତ୍କର୍ଷତାର ସନ୍ଧାନରେ ଲିପ୍ତ | କବିଙ୍କ ପ୍ରତିଟି ଦର୍ଶନ, ଶ୍ରବଣ, ସ୍ପର୍ଶ ଆଉ ଅନୁଭବ କବିତା ହୋଇ ଝରି ଆସିଛି ସ୍ଵାଭାବିକ ଭଙ୍ଗୀ ରେ | ସତେ ଯେମିତି କବିତା ନିଜେ ନିଜକୁ ଲେଖାଇ ନେଇଛି ଭାରତୀ ଙ୍କୁ କଷ୍ଟ ନଦେଇ | ତତ୍ତ୍ଵ ନାହିଁ, ଦର୍ଶନ ନାହିଁ, ରହସ୍ୟମୟତା ନାହିଁ ଅଥଚ ଅଛି ପ୍ରକୃତି ର କୋମଳ ବିନ୍ୟାସ, ମାଟିର ଅପୂର୍ବ ସମ୍ମୋହନ, ଆକାଶର ଗଭୀର ଲୋଡିବାପଣ ଆଉ ସମୁଦ୍ରର ତୀବ୍ର ଆକର୍ଷଣ, ଯାହା ପାଠକ କୁ ମୃଦୁ ଆହ୍ଵାନରେ ବାଟ କଢାଇ ନିଏ ଆଗକୁ ଆଗକୁ | କେଉଁଠି ସାଗରର ମନ୍ଦ୍ର ମଧୁର ତରଙ୍ଗାୟିତ ଆଲୋଡନ ତ କେଉଁଠି ଫଗୁଣର ପୁଷ୍ପିତ ଅଭିସାର, ଆଉ କେଉଁଠି ଅକ୍ଷର ଆଉ ଶବ୍ଦ ମାନଙ୍କର 'ମତେ ଛୁଉଁ' ଖେଳ | ଏକ ମୁଗ୍ଧ ଅନୁଭବର ଆବେଶରେ ପାଠକ ବେଶ କିଛିକାଳ ନିଜ ଅଜାଣତରେ ରହିଯାଏ | କବିତାର ଶେଷ ପାଦରେ ପହଞ୍ଚି ପୁଣିସେ ପ୍ରଥମ ଧାଡିକୁ ଖୋଜି ବସେ | ଏହିଠାରେ ହିଁ ଭାରତୀଙ୍କ କାବ୍ଯିକ ପରାକାଷ୍ଠା ସ୍ପଷ୍ଟ ପ୍ରତିପାଦିତ |

ଜଣେ ଦ୍ଵିଭାଷୀ କବି ଭାବରେ ପରିଚିତ ଭାରତୀ ଇଂରାଜୀ କବିତା ପରି ଓଡିଆ କବିତା ଜଗତରେ ନିଜ ସ୍ପଷ୍ଟ ସ୍ଵର ଶୁଣାଇବେ ଏହା ନିଃସନ୍ଦେହ |