चुकलेत सारे आता Poem by dhirajkumar taksande

अंदाज बांधलेले; चुकलेत सारे आता
सोन्यापरी उद्याचे; हुकलेत तारे आता

जरी पोषितो जगाला; तरी माझेच होई शोषण
वाहू किती जणांचे; डोई मी भारे आता

या वाकल्या मयाली; ना कुणीच वाली
मोडेल बघ कणाही थांबे न वारे आता

मातीत घाम माझा झोपीत राम माझा
कामात येत नाही माझे चुकारे आता

पोटास पीळ माझ्या अन बैलही भुकेला
मेल्यात मजरा झालो येती शहारे आता

बरबाद आन माझी; कर्जात मान माझी
आनखीन काय माझ्या; माथी निखारे आता

जाणीत नाही कोणी ना ऐकती कहाणी
कोणास काय बोलू झालो मुकारे आता

समशान चित्त झाले ना वित्तही मिळाले
मुळास संकटाच्या कीती डवरावे आता