η Στράτα Των Χελιδονιών Poem by THEODOROS MANTAS

Η στράτα των χελιδονιών, το μονοπάτι των αιώνιων ελπιδοφόρων ταξιδιών' Δεν βρίσκει ο πόνος και ο καημός εκεί μήτε δέντρο μήτε πυκνή σκιά για να σταθεί' και ο άνεμος τη σπρώχνει μακριά πέρα από της χιονιά και της παγωνιάς την ερημιά' μονάχα κύματα λεύτερα την ακολουθούν μαζί με δελφίνια που χορεύουν και ψηλά προς τη χαρά πετούν' και μια μικρή βάρκα με ένα λευκό πανί της κρατά συντροφιά γιατί διψά και πεινά για ότι η άνοιξη φέρει στην ψυχή και στην καρδιά...και οι νύχτες οι σιωπηλές, της σκέψης, του πόνου, των γιατί και τη φυγής το χέρι τους απλώνουν και αυτές για να πιστέψουν για μια στιγμή ότι ένα χελιδόνι θα τους δώσει τα φτερά, για να ξεφύγουν από το σκοτάδι και την απέραντη μοναξιά.