चिनाखँ ः-- थ्व
मन जिगु प्याख ल्हुल स्व रे
पुलुक ख्वा केना, सुला सुला जुइम्ह जिमि मयजु
शालिनदी मोहल्हु वइम्ह छ अप्सरा लात कि छु ।
छन्त खंसा निंसि, थ्व मन जिगु प्याखं ल्हुल
लिफ स्वया मुसुक न्हिला, मन जिगु छं खुल ।
मतिनाया खुसिबा द चुइकायंकल स्व स्व रे
छंगु मायाया जाले तःकेंका द थका आलाः रे ।
छ जिगु जीवने लसंचाया लू निभाः जुया वल
आ जिला स्व, छ विना म्वाय हे मफया वल ।
जिगु नुगया दुने छ ला आः पलेस्वा जुया ह्वोल
अले जिगु मन भंव जुया मतिनाया केबय बोल ।
छंगु नुगले जिं स्व आः, मतिनाया मत च्यायके
छ वइगु लं पिया च्वना, लुदंक जि छन्त हायके ।
लुखाय् पियाच्वम्ह मा, सलि ल्हना च्वपि पासपिन्त
छंन्त लसकुस याय दैला मदैला, छं हे छक आ धाः ।
छंगु माया मेथाय तकेनि धका जि साप ग्या
देयंसां दंसा छ हे खनि मन जिगु थासय मला ।
धायके हयला अथे वयला द लिस माल आ स्व
याकचा च्वने आ ला जि, फहे मफुत का न्हि स्व ।
च्वमिः---तुल्सी श्रेष्ठ
@Copyright Reserved
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem