Σαν τριαντάφυλλο κατακόκκινο
Ανθίζει μες στη νύχτα, αψηφά τον κίνδυνο
Μη μου πεις σ' αγαπώ, μην το πεις
Τον έρωτα μη μου υποσχεθείς
Ό, τι αγαπάς και ό, τι ποθείς
Σε ποιο να αφεθείς και ποιο να αρνηθείς
Χορεύει αγκαλιά με την αγάπη
Πορφυρή γλυκιά απάτη
Να ‘ναι αίμα να'ναι χειλιών σημάδι
Που αχνά γυαλίζει στο σκοτάδι
Σ' ένα ταγκό που δεν έχει επιστροφή
Σ' ένα χορό γέννηση και καταστροφή
Ξανά και ξανά, κάπου εκεί στα στενά
Χάνεται μια ευχή στο πουθενά
Τη νύχτα, στο πλακόστρωτο δρομάκι
Ζώνουν τα αγκάθια το ανθάκι
Να'ναι αίμα, να ‘ναι των χειλιών κοκκινάδι
Γράφει η νύχτα μουσική κρύβει κάθε ψεγάδι
Χορεύει αγκαλιά με την αγάπη
Πορφυρή γλυκιά απάτη
Στο πλακόστρωτο ξεγλιστρά
Γελά, γελά τόσο δυνατά
Κρύβει τον πόνο της βαθιά
Μην ακουστεί μην βγει απ' τη σκιά
Μα μέσα στον πόνο, σε τούτο το χορό
Έβγαλαν τα πέταλα αγκάθι κοφτερό
Μη πληγωθούν, να έχουν να αμυνθούν
Ό, τι αγαπάς και ό, τι ποθείς
Σε ποιο να αφεθείς και ποιο να αρνηθείς
Μην μονάχα κλάψεις και πληγωθείς
Αν την απάτη δε δεις, αν στην αγάπη χαθείς
Σ' ένα ταγκό που δεν έχει επιστροφή
Σ' ένα χορό γέννηση και καταστροφή
Τι θα δεις, τι θα αισθανθείς
Μόνος σου θα το αποφανθείς
Αγκάθια και πέταλα πορφυρά μπλεγμένα,
Το μόνο που θα σου πω, το μόνο που θα υποσχεθώ
Αυτή είναι η ψυχή μου, αυτή είμαι εγώ
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem