Ήρθες αργά χθες τη νύχτα, πολύ αργά
σαν παραίσθηση
σαν πλάνη
ήσουν.
Ήρθες αργά χθες τη νύχτα, πολύ αργά
ξημέρωμα σχεδόν
σαν άνεμος
σαν μια στιγμή ηδονική
ήσουν.
Αυτό το ποίημα
δε μιλά για αγάπη αναλλοίωτη
δε μιλά για το παντοτινό
δε μιλά για μεγαλεία
μιλά για μια ξεθωριασμένη εικόνα
σαν παλιά φωτογραφία
που θα τη σβήσει ο χρόνος
για μια ξεθωριασμένη εικόνα
σαν σημάδι στο σώμα
που θα το σβήσει ο χρόνος
μια ξεθωριασμένη εικόνα
σαν τη φωνή κάποιου αγαπημένου σου
χαμένου πλέον στη λήθη
που θα τη σβήσει ο χρόνος
για μια ξεθωριασμένη εικόνα
όλων εκείνων των απωθημένων στιγμών
και έθαψες μέσα σου βαθιά
μια ξεθωριασμένη εικόνα
σαν εκείνο τον εφήμερο έρωτα
τον έσβησε ο χρόνος
κύκλος φθοράς και αναγέννησης
εσύ; εγώ;
μια ξεθωριασμένη εικόνα
ζήσε!
This poem has not been translated into any other language yet.
I would like to translate this poem
Marvelous! Reminds me of Diafana Krina...