Τέλος Και Αρχή Poem by elena anastasiadi

Εχω και κάτι άλλο να πω
Δεν
Είσαι ο άνθρωπος μου.
Ενα όνειρο κακό.
Ήμουν
Το σωστότερο λάθος σου.
Που δεν θα ξεπεράσεις ποτέ
Τόσο
Που σε τρέλανε
Ο τοίχος μου.
Πιο αστραφτερός
Να γίνεις
Ουρανέ μου
Σ'αγαπάω τόσο
Που
Με καταναλώνει
Με κουράζει.
Δεν
Γκρεμιζω τους φραγμούς
Ζωντάνεψέ με
Ήλιε μου
Πώς να λάμψω χωρίς εσένα;
Μα εγώ όμως,
Υποφέρω.
Δεν
Διαλέγω εσένα.


Στάσου.
Φεύγεις.
Μη
Γυρνάς.
Μα
Μένεις μαζί του
Μέχρι να παγώσει ο χρόνος.

Και τώρα από κάτω προς τα πάνω.