Δάκρυ Από Ψηλά Poem by THEODOROS MANTAS

Μια σταγόνα από τον ουρανό
απ' ένα σύννεφο μελαγχολικό'
ποιος γνωρίζει τι έχει στην καρδιά;
Ίσως μόνο... τα κοφτερά καρφιά.

Ένα διάφανο δάκρυ αργοκυλά,
ένας καημός ανασαίνει βαριά'
τα αισθήματα είναι πληγωμένα
και τα βλέμματα κάπου χαμένα.

Σαν το κοιτώ, σαν το κοιτάς
πονάω βαθιά και Συ δεν μιλάς'
τι να σου πω, τι να μου πεις,
μες στη σιωπή έλα να με βρεις.

Και το φεγγάρι το ερωτικό
με το χρώμα του το μαγευτικό,
απόψε δεν θα ΄ρθει να μας δει,
σε μια γωνιά του σκότους θα κρυφτεί.

Μια σταγόνα από τον ουρανό
σύννεφο δεν είναι πια χαρωπό΄
δεν γνωρίζω τι να γράψω γι' αυτό,
στο πλάι του όμως... θα σταθώ.