λευκά Λουλούδια Poem by THEODOROS MANTAS

Ένα παγωμένο πρωινό
που το χιόνι έπεφτε πυκνό
την πόρτα αφήσαμε κλειστή
δική μας φτιάξαμε εποχή.

Ξαπλωμένοι πλάι στη φωτιά
γυρίσαμε πίσω στα παλιά
σε όνειρα σε βουνοκορφές
σε σιωπές με δικές μας στιγμές.

Φτάσαμε σε όμορφες ακτές
παλέψαμε όλες τις φορές
χρόνο δεν είχαμε αρκετό
μας έδενε το σ' αγαπώ.

Άνεμοι πέρασαν αρκετοί
αγριωποί μα και φιλικοί,
το βλέμμα μας όμως χαρωπό
σαν της καρδιάς μας το ρυθμό.

Αφημένοι μες στη ζεστασιά
ανοίξαμε σελίδες γλυκές
γίναμε χελιδόνια αγνά
της άνοιξης λουλούδια λευκά.