ένας Μελαγχολικός Άνθρωπος Poem by THEODOROS MANTAS

ένας Μελαγχολικός Άνθρωπος

Ένας άνθρωπος μοναχικός, ένας άνθρωπος μελαγχολικός, ένας άνθρωπος πονεμένος, ένας... πληγωμένος λευκός ανθός, του αρέσει να κοιτά το παρελθόν, να χαράζει τις διαδρομές με των άστρων τις ματιές, να περπατά σε έντονες γκρίζες παλιές στιγμές, να μιλά συνεχώς με σκιές, να αγαπά το φθινόπωρο και των κίτρινων φύλλων τις χαρακιές, να δακρύζει σαν αντικρίζει
της αδικίας τις συμφορές.
Ένας άνθρωπος μοναχικός, ένας άνθρωπος μελαγχολικός του αρέσει να γράφει μουσική, του αρέσει να ζωγραφίζει τη ζωή, του αρέσει να ψάχνει το γιατί, του αρέσει ότι ακόμη μπορεί να ονειρευτεί γιατί του το ζητάει η δική του η ψυχή που δεν έπαψε ποτέ να είναι αθώα και αγνή..

Sunday, March 1, 2020
Topic(s) of this poem: feelings
COMMENTS OF THE POEM
READ THIS POEM IN OTHER LANGUAGES
Close
Error Success