Ήταν Ένα Σπουργιτάκι Poem by THEODOROS MANTAS

Ήταν ένα σπουργιτάκι
μες στη βαρυχειμωνιά,
μοναχό του περπατούσε
πάνω στο σκληρό χιονιά.

Διαβάτες το κοιτούσαν
να κρυώνει στις γωνιές,
μα δεν υπήρχαν για εκείνο
χάδια μήτε αγκαλιές.

Ένα σπίρτο αναμμένο
ξάφνου έπεσε κοντά
μα εφύσηξε το αγέρι
πάει και τούτη η μικρή χαρά.

Ένας δρόμος σιωπηλός
παγωμένος και λερός
μια μικρή λεπτή καρδιά
να παλεύει τα δεινά.

Ήταν ένα σπουργιτάκι
μες στον κόσμο αυτό
και από εμάς μόνο ζητούσε
ένα παράθυρο ανοιχτό.