Με κατέκτησες και κτήμα σου δεν είμαι
ούτε κομμάτι της δικής σου συλλογής.
Όσο με έχεις τόσο σε κατέχω,
δυο νικητές ζουν μια εχθρική ζωή.
Πώς κάτι που έχεις να το διεκδικείς;
Άδικη κάθε υλική ανταλλαγή…
Για Μεγαλείο λάμψεις που καρποφορεί.
Μια ψυχή είμαστε όλοι μας μαζί
σε μύρια σώματα μονάχα, μοιρασμένη.
Αν θέλεις πάλι, σώματα για συλλογή…
πιο μακριά από το χώμα δεν συλλέγεις.
Έχω ό, τι θέλω! Όπως όλοι δηλαδή…
Γιατί στα σώματα είμαστε μαλωμένοι;
Μια αγκαλιά ας δείξει τη συνοχή.
Και μηχανές νικάμε μονιασμένοι!
Αν είσαι αυτός που απ΄έξω περιμένει
ή το φανάρι που περνά αντικριστά,
πάρε ανάσα δίχως ποίηση θλιμμένη,
όλοι οι στίχοι είναι γραμμένοι σε νερά,
κάθε στιγμή μοιάζει ποίησης ομορφιά.
Όλα ένας Έρωτας! Διαστάσεις αψηφά...